əyə

1.

bax adə. <Kürd Musa:> Murad! Əyə, . . sənin yaxşı səsin var; Onun sözlərindən bir oxu, barı! S. V.. <Koxa:> Əyə, uşaq-uşaq danışma, ballı xəşildən səni buraxdı yoxdur, – dedi. S. R..

2.

is. xüs. Əyələmək üçün işlədilən polad alət; suvand.

3.

is. mif. məh. Hami ruh.